weer terug in Nederland
Door: pompom
Blijf op de hoogte en volg pompom
05 Mei 2010 | Nederland, Schiphol
Schiphol, Amsterdam, 27 april 2010
Hoi schoolvriendjes en vriendinnetjes,
Ik ben er weer. Joepie!!!!. Ik ben veilig geland in Nederland. Net op tijd voor
Ik zit hier in een internetcafé op het vliegveld. Ik ben wel moe. Ik heb 12 uur gevlogen en moet nu eerst even mijn brief typen over mijn laatste week. Ik neem de brief mee en dan kan de juf hem voorlezen. Ik probeer morgen alweer in Terneuzen te zijn. Ik heb jullie niet meer gemaild vanuit mijn hotel. Ik had het zo druk met nog allerlei dingen te doen. Ik had eigenlijk tijd te kort.
Ik had al verteld dat ik eerst wilde uitrusten. Dat heb ik ook nog wel gedaan hoor. Ik ben lekker op een heerlijke strandstoel onder de palmbomen gaan liggen. Het was super zonnig. Ik heb me goed ingesmeerd met zonnebrandcrème. Ik wist nog van vorig jaar op school dat dat belangrijk is. Er stond toen zo’n leuke standaard in de hal met lotion voor jongens en meisjes. Gelukkig verkochten ze dat hier ook. Ik had bij de bank eerst wat geld gepind. Hier gebruiken ze geen dollar, maar een Braziliaanse Real. Ik kon daarvan ook mijn gehuurde strandstoel betalen. Er waren ook veel kinderen op het strand. Veel waren aan het vliegeren met mooie gekleurde vliegers. Sommige hadden er een mooie staart aan. Er was genoeg “warme wind” zodat de vliegers goed omhoog gingen.
Bij het strand stonden veel reclameborden om te gaan duiken en te snorkelen. Jullie hebben op de foto bij de vorige mail al gezien dat ik dat ook heb gedaan. Ik zal vertellen hoe dat ging. Ik heb bij een kraampje waar zo’n poster hing gezegd dat ik er meer van wou weten en het wel zou willen proberen. De mevrouw vertelde me dat ik moest reserveren en dat ik dan de volgende dag met een groepje mee kon doen. Ik moest alvast betalen en dan houden ze een plekje voor je vrij. Handig hoor. De volgende morgen moest ik er vroeg voor opstaan. Ik ging vanaf dat kraampje met een groep anderhalf uur met een bus rijden naar een ander strand. Daar gingen we met een supersnelle boot, een speedboot, naar een platform. Vraag maar aan de juf wat dat is. We moesten in de boot allemaal een reddingsvest aan. Op het platform moesten we onder grote parasols wachten op de instructeur. Ik durfde niet heel diep te gaan duiken, maar ik heb wel een duikbril opgezet en een pijpje in mijn mond gedaan om adem te kunnen halen terwijl je hoofd onder water is. Dat heet dus snorkelen. Weet je wat ik dacht toen ik door mijn bril onder water keek???!!! “Ik zwem in een aquarium”. Ik zag vissen met prachtige kleuren. Net zo mooi als de staart van een pauw en een papegaai. Ik moest wel lachen toen de instructeur vertelde dat een soort vis die ik daar zag, papegaaivis heet. Op de bodem, want zo diep kon ik kijken, zag ik mooie bloemen, plantjes, schelpjes en koraal. Misschien kan de juf een filmpje zoeken op het digibord, dan snappen jullie wat ik bedoel. Af en toe zwom een vis alleen, maar soms kwam er een grote groep tegelijk. Dat heet een school vissen. Grappige naam, net een schoolklas. Het water was lekker warm, 27 graden. Net zo warm als het kleinste bad in het zwembad.
Na deze zwemdag heb ik ook nog rond gekeken in Natal, de plaats waar ik was. Er was een oude gevangenis, hele kleine winkeltjes en mooie oude kerken. Binnenin de kerken was het heerlijk koel.
Natuurlijk heb ik ook lekker in de zon op terrasjes gezeten en lekker gegeten en gedronken. Vaak speelden er muzikanten en de mensen dansen hier erg graag. Ik heb ook nog meegedanst.
Op een terras zat een keer een Nederlandse meneer. Hij kende mij van de school van zijn kinderen en vroeg of ik PomPom heette. Ik vertelde dat ik al in New York en bij de indianen en cowboys was geweest. Hij was in de buurt van Natal die dag naar indianentekeningen wezen kijken. Er zijn dus vroeger indianen in verschillende delen van Amerika geweest. Samen met die meneer ben ik nog in een jeep gaan rijden. Het hobbelde heel erg veel en het was spannend want we reden door bossen, een oerwoud met apen en grote vogels.
Ik had nog wel langer willen blijven, maar mijn vakantietijd was voorbij.
De laatste morgen moest ik vroeg klaarstaan om naar het vliegveld “Augusto Severo” te gaan.
Een stewardess zou me ophalen en met me meereizen naar Nederland. Ik was op tijd en werd wat zenuwachtig want er kwam niemand. Toen kwam er een meneer in een deftig pak naar me toe en vroeg of ik PomPom uit Nederland was. Ik snapte er niks van. Waarom was Sandra of Ingrid hier nou niet. De meneer was wel aardig en legde me uit dat hij met me mee zou reizen. Hij, Jean-Paul, was door Ingrid gestuurd om me te halen en te helpen. Hij was een steward. Zo ben ik dus op Schiphol aangekomen. Jean-Paul heeft ook nog een ticket, een kaartje voor de trein voor me gekocht, dus ik kan nu zo snel mogelijk naar Terneuzen.
Wat zal ik lekker slapen als ik terug ben in de klas. Goed dat jullie dan een poosje vakantie hebben, dan kan ik uitrusten in de poppenhoek.
Groeten van de reiziger PomPom.
Hoi schoolvriendjes en vriendinnetjes,
Ik ben er weer. Joepie!!!!. Ik ben veilig geland in Nederland. Net op tijd voor
Ik zit hier in een internetcafé op het vliegveld. Ik ben wel moe. Ik heb 12 uur gevlogen en moet nu eerst even mijn brief typen over mijn laatste week. Ik neem de brief mee en dan kan de juf hem voorlezen. Ik probeer morgen alweer in Terneuzen te zijn. Ik heb jullie niet meer gemaild vanuit mijn hotel. Ik had het zo druk met nog allerlei dingen te doen. Ik had eigenlijk tijd te kort.
Ik had al verteld dat ik eerst wilde uitrusten. Dat heb ik ook nog wel gedaan hoor. Ik ben lekker op een heerlijke strandstoel onder de palmbomen gaan liggen. Het was super zonnig. Ik heb me goed ingesmeerd met zonnebrandcrème. Ik wist nog van vorig jaar op school dat dat belangrijk is. Er stond toen zo’n leuke standaard in de hal met lotion voor jongens en meisjes. Gelukkig verkochten ze dat hier ook. Ik had bij de bank eerst wat geld gepind. Hier gebruiken ze geen dollar, maar een Braziliaanse Real. Ik kon daarvan ook mijn gehuurde strandstoel betalen. Er waren ook veel kinderen op het strand. Veel waren aan het vliegeren met mooie gekleurde vliegers. Sommige hadden er een mooie staart aan. Er was genoeg “warme wind” zodat de vliegers goed omhoog gingen.
Bij het strand stonden veel reclameborden om te gaan duiken en te snorkelen. Jullie hebben op de foto bij de vorige mail al gezien dat ik dat ook heb gedaan. Ik zal vertellen hoe dat ging. Ik heb bij een kraampje waar zo’n poster hing gezegd dat ik er meer van wou weten en het wel zou willen proberen. De mevrouw vertelde me dat ik moest reserveren en dat ik dan de volgende dag met een groepje mee kon doen. Ik moest alvast betalen en dan houden ze een plekje voor je vrij. Handig hoor. De volgende morgen moest ik er vroeg voor opstaan. Ik ging vanaf dat kraampje met een groep anderhalf uur met een bus rijden naar een ander strand. Daar gingen we met een supersnelle boot, een speedboot, naar een platform. Vraag maar aan de juf wat dat is. We moesten in de boot allemaal een reddingsvest aan. Op het platform moesten we onder grote parasols wachten op de instructeur. Ik durfde niet heel diep te gaan duiken, maar ik heb wel een duikbril opgezet en een pijpje in mijn mond gedaan om adem te kunnen halen terwijl je hoofd onder water is. Dat heet dus snorkelen. Weet je wat ik dacht toen ik door mijn bril onder water keek???!!! “Ik zwem in een aquarium”. Ik zag vissen met prachtige kleuren. Net zo mooi als de staart van een pauw en een papegaai. Ik moest wel lachen toen de instructeur vertelde dat een soort vis die ik daar zag, papegaaivis heet. Op de bodem, want zo diep kon ik kijken, zag ik mooie bloemen, plantjes, schelpjes en koraal. Misschien kan de juf een filmpje zoeken op het digibord, dan snappen jullie wat ik bedoel. Af en toe zwom een vis alleen, maar soms kwam er een grote groep tegelijk. Dat heet een school vissen. Grappige naam, net een schoolklas. Het water was lekker warm, 27 graden. Net zo warm als het kleinste bad in het zwembad.
Na deze zwemdag heb ik ook nog rond gekeken in Natal, de plaats waar ik was. Er was een oude gevangenis, hele kleine winkeltjes en mooie oude kerken. Binnenin de kerken was het heerlijk koel.
Natuurlijk heb ik ook lekker in de zon op terrasjes gezeten en lekker gegeten en gedronken. Vaak speelden er muzikanten en de mensen dansen hier erg graag. Ik heb ook nog meegedanst.
Op een terras zat een keer een Nederlandse meneer. Hij kende mij van de school van zijn kinderen en vroeg of ik PomPom heette. Ik vertelde dat ik al in New York en bij de indianen en cowboys was geweest. Hij was in de buurt van Natal die dag naar indianentekeningen wezen kijken. Er zijn dus vroeger indianen in verschillende delen van Amerika geweest. Samen met die meneer ben ik nog in een jeep gaan rijden. Het hobbelde heel erg veel en het was spannend want we reden door bossen, een oerwoud met apen en grote vogels.
Ik had nog wel langer willen blijven, maar mijn vakantietijd was voorbij.
De laatste morgen moest ik vroeg klaarstaan om naar het vliegveld “Augusto Severo” te gaan.
Een stewardess zou me ophalen en met me meereizen naar Nederland. Ik was op tijd en werd wat zenuwachtig want er kwam niemand. Toen kwam er een meneer in een deftig pak naar me toe en vroeg of ik PomPom uit Nederland was. Ik snapte er niks van. Waarom was Sandra of Ingrid hier nou niet. De meneer was wel aardig en legde me uit dat hij met me mee zou reizen. Hij, Jean-Paul, was door Ingrid gestuurd om me te halen en te helpen. Hij was een steward. Zo ben ik dus op Schiphol aangekomen. Jean-Paul heeft ook nog een ticket, een kaartje voor de trein voor me gekocht, dus ik kan nu zo snel mogelijk naar Terneuzen.
Wat zal ik lekker slapen als ik terug ben in de klas. Goed dat jullie dan een poosje vakantie hebben, dan kan ik uitrusten in de poppenhoek.
Groeten van de reiziger PomPom.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
